Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 688/10 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Wrocław Krzyki we Wrocławiu z 2013-05-16

Sygn. akt I C 688/10

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 maja 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSR Iwona Popiołek-Sikora

Protokolant: Katarzyna Wojciechowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2013 roku we W.

sprawy z powództwa K. P. i J. P.

przeciwko R. D. i S. D.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powodów solidarnie na rzecz pozwanych kwotę 2.417 zł tytułem kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Pozwem, skutecznie wniesionym w dniu 28 maja 2010 r. powodowie K. P. i J. P., wnieśli o zasądzenie na ich rzecz solidarnie od pozwanych K. P. i J. P. kwoty 34.188 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa prawnego.

W uzasadnieniu żądania pozwu powodowie wskazali, iż we wrześniu 2006 r. zawarli z pozwanymi – prowadzącymi firmę (...) A spółka cywilna z siedzibą przy ulicy (...) we W. - ustną umowę o dzieło, której przedmiotem było dokonanie zmian w projekcie mieszkania przy ulicy (...) we W., wykonanie projektu podziału funkcjonalnego mieszkania w trakcie budowy, projektu wstępnego aranżacji wnętrz mieszkania, projektu wykonawczego wnętrz, projektu wykonawczego nawierzchni tarasu w ogródku oraz projektu mebli kuchennych, łazienkowych, szaf wbudowanych, mebli w pracowni przy pokoju dziennym, a także pomoc przy doborze mebli gotowych. Na etapie wykonawstwa, pozwani także zobowiązali się do pełnienia nadzoru autorskiego nad realizacją projektów oraz zastępowania powodów przy realizacji projektu w zakresie wyszukiwania mebli, wyposażenia materiałów wykończeniowych, wybierania ofert, składania zamówień, uzgodnień z handlowcami i wykonawcami, odbioru materiałów i urządzeń od dostawców, nadzorowania wszystkich wykonawców i ich koordynacji oraz wykonywania przedmiaru dla robót budowlanych. Pozwani zobowiązali się również do wyboru wykonawców. Wynagrodzenie za wykonanie prac projektowych miało wynieść 10.000 zł, pozostałe wynagrodzenie miało być płatne na bieżąco po dokonaniu każdej czynności. Wszystkie prace pozwanych i nadzorowanych przez nich wykonawców miały się skończyć w grudniu 2009 r.

Powodowie podnieśli, iż prace pozwanych rozpoczęły się w październiku 2008 r. W dniu 15 lutego 2009 r. powód przekazał pozwanym kwotę 10.000 zł na poczet wynagrodzenia za prace projektowe, w dniu 18 marca 2009 r. kwotę 15.000 zł tytułem zapłaty za materiały budowlane, w dniu 9 maja 2009 r. kwotę 4.600 tytułem zakupu materiałów budowlanych oraz kwotę 700 zł za sprawdzenie zgodności projektu wykonanego przez dewelopera z projektem (...), w dniu 11 czerwca 2009 r. kwotę 3.900 zł tytułem zapłaty za sprawowanie nadzoru nad wykonawcami pracującymi w lokalu powodów. W dniu 16 czerwca 2009 r. powód przybył do mieszkania, w którym trwały prace i stwierdził, że wykonane one zostały nienależycie, nieestetycznie i niezgodnie ze standardami przyjętymi w budownictwie. W tym samym dniu powód złożył pozwanym i wykonawcom oświadczenie, iż nienależycie wykonują swoje obowiązki oraz wezwał ich do naprawienia wad i przedstawienia wykonanych przez pozwanych projektów. W dniu 1 lipca 2009 r. powód ponownie wezwał pozwanych oraz wykonawców do naprawienia błędów spowodowanych brakiem nadzoru nad wykonywaniem robót oraz do okazania projektu. Pozwani nie podjęli żadnych działań. Powód wzywał wielokrotnie pozwanych do wykonania czynności nadzoru i do usunięcia wad w terminie do końca października 2009 r. W piśmie z dnia 6 września 2009r. pozwani poinformowali powodów, iż zaprzestali sprawowania nadzoru nad pracami w dniu 16 czerwca 2009 r. W dniu 3 listopada 2009 r. powód odstąpił od umowy z pozwanymi, wezwał ich do zwrotu wszystkich przekazanych kwot i wyznaczył termin spotkania na budowie na dzień 24 listopada 2009 r. w celu dokonania protokolarnego odbioru prac. Pozwani na spotkanie nie przybyli, sporządzono zatem jednostronne protokoły odbioru prac kafelkarskich i tynkarskich. W dniu 4 grudnia 2010 r. pozwani przedstawili wykonane przez siebie projekty, które w ocenie powodów nie mogą być w ogóle uznane za projekty bowiem były to rzuty mieszkania z naniesionymi zmianami w układzie ścian, lokalizacja sprzętu kuchennego i armatury sanitarnej. Projekty nie zawierały również szczegółowego rozrysowania planowanych rozwiązań, w zakresie układu płytek ceramicznych w pomieszczeniach, kolorystyki, szczegółowego rozrysowania mebli i wyposażenia mieszkania (co zgodnie z umową miało wchodzić w skład projektu wykończenia). W rzeczywistości pozwani, w ocenie powodów, nie wykonali żadnego projektu wnętrz, poza wrysowaniem zmian układu ścian działowych, choć nawet i te zmiany nie były do końca realizowane na etapie wykonawstwa, na którym to pozwani pełnili nadzór inwestorski. Zdaniem powodów ilość wad, zmian i przeróbek oraz fakt, iż pozwani nie byli w stanie przedstawić projektów na wezwanie powoda potwierdzają przypuszczenie, że projekty zostały wykonane dopiero po zerwaniu umowy i zagrożeniu wstąpienia na drogę postępowania sądowego. Pozwani nadużyli także zaufania powodów przy wybieraniu wykonawców prac, kiedy to kierowali się bardziej znajomością niż ich profesjonalizmem Zdaniem powodów, nadzór nad wykonawcami robót nie był wcale wykonywany, bądź był wykonywany sporadycznie, do dnia 16 czerwca 2009 r.

Zgodnie z umową, pozwani zobowiązali się do zamawiania mebli, urządzeń i materiałów wykończeniowych oraz odbierania ich od dostawców, ale i ten zakres umowy wykonali nienależycie przez co powodowie ponieśli szkodę w wysokości 7.910,55 zł, na którą składa się niepotrzebny zakup kaloryfera o wartości 2.600,00 zł, którego nie było w projekcie, zakup i montaż zbyt długiej wanny wartej 2.569,32 zł. Pozwani zakupili także za kwotę 2.741,23 zł drzwi od kabiny prysznicowej, które są niewłaściwego rozmiaru, jak również niewłaściwe drzwi P., co spowodowało u powodów szkodę w wysokości 2.500,00 zł.

Konsekwencją działań pozwanych, jak wskazali powodowie, jest fakt, że prace wykończeniowe w lokalu nadal nie zostały skończone, a mieszkanie jest wciąż placem budowy. Powodowie podnieśli, że obowiązkiem projektanta było dopilnowanie, aby prace zostały wykonane w terminie, zgodnie z projektem oraz sztuką budowlaną. Ilość wad i koniecznych poprawek wskazuje, że projektant nie dopełnił swoich obowiązków, przez co należy uznać, iż zobowiązanie zostało nienależycie wykonane. Brak rozeznania w ilości potrzebnych materiałów, brak harmonogramu prac, nieekonomiczne postępowanie i lekceważące podejście do obowiązku sprawowania nadzoru spowodowały u powodów szkodę majątkową w wysokości 39.188 zł (w tym 10.000,00 zł - za nienależycie wykonane prac projektowe, 2.741,23 zł –za drzwi od kabiny prysznicowej niewłaściwego rozmiaru, 2.569,32 zł - za zbyt dużą wannę, 2.600 zł - za kaloryfer, którego nie było w projekcie, 8.700,00 zł - za sprawowanie nadzoru, którego nie było, 4.261,39 zł - za nadmiar zamówionych przez pozwanych materiałów, 700,00 zł - za sprawdzenie zgodności projektu wykonanego przez dewelopera z projektem pozwanych, 1.200,00 zł - za wynagrodzenie elektryka, 2.500,00 zł - za drzwi P., 3.916,00 zł - za sporządzenie przez rzeczoznawcę opinii i kosztorysu, których potrzeba sporządzenia powstała w związku z nienależytym wykonaniem zobowiązania przez pozwanych). Jako podstawę roszczenia powodowie wskazali art. 636 k.c. w zw. z art. 471 k.c., odnośnie wynagrodzenia za sprawowanie nadzoru – art. 405 k.c., a odnośnie wynagrodzenia elektryka – art. 474 k.c. Do wartości przedmiotu sporu powodowie doliczyli również koszty wykonania opinii oraz kosztorysu niezbędnych napraw, albowiem potrzeba ich sporządzenia wynikła w związku z nienależytym wykonaniem zobowiązania przez pozwanych, jak również koszt paczek z płytkami ściennymi i połogowymi, które w wyniku braku rozeznania i niegospodarności pozwanych zostały niewykorzystane, a których nie można zwrócić do dystrybutora. Dnia 21 marca 2010 r. powodowie wysłali do pozwanych przedsądowe wezwanie do zapłaty.

W dniu 29 września 2010 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Krzyków Wydział I Cywilny wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym uwzględniając powództwo K. P. i J. P. w całości.

W sprzeciwie do nakazu zapłaty, złożonym dnia 30 listopada 2010 r., pozwani wnieśli o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie solidarnie od pozwanych na rzecz powodów kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa według norm przepisanych..

Pozwani przyznali, że łączyła ich z powodami ustna umowa o dzieło dotycząca wykonania projektu wnętrz lokalu mieszkalnego przy ul. (...) we W.. Pozwani zaprzeczyli jednak, by zobowiązali się do nadzorowania wykonawców robot poszczególnych branż, ponieważ również na prośbę powoda, zaproponowali jedynie tych wykonawców, z którymi powodowie bezpośrednio dokonywali stosownych uzgodnień . Wszyscy wykonawcy otrzymali od pozwanych projekt w zakresie odpowiadającym zakresowi ich robót, a ewentualne wątpliwości wyjaśniane były bezpośrednio. Pozwani wskazali, iż nie pełnili nadzoru inwestorskiego nad wykonawcami robót, lecz sprawowali jedynie nadzór autorski w zakresie zgodności wykonania robót z projektem wnętrz mieszkania. W ocenie pozwanych sporny w niniejszej sprawie pozostaje przedmiot umowy o dzieło. Umowa ta odnosiła się bowiem do projektu wnętrz. Natomiast projekt podziału funkcjonalnego, nie był objęty umową o dzieło, z której obecnie powodowie wywodzą swoje roszczenia. We wrześniu 2006r. powodowie zwrócili się do pozwanych z prośbą o wykonanie zmiany podziału funkcjonalnego przedmiotowego mieszkania. Prace w tym zakresie nie były poprzedzone żadną umową, a pozwani ani przed, ani po wykonaniu tego podziału nie domagali się i nie otrzymali żadnego wynagrodzenia. Wstępne szkice proponowanego podziału zostały przeniesione na dostarczone przez pozwanych podkłady cyfrowe (fragment rzutu budynku). Projekt, zawierający rzut mieszkania, przekazany pozwanym w 2006 r. był modyfikowany za wiedzą powodów, w takiej części, na jaką wyrazili zgodę. Po wstępnych rozmowach, (które odbyły się w pracowni pozwanych w listopadzie 2008 r. i w styczniu 2009 r.), określających upodobania wnętrzarskie powodów, pozwani wykonali projekt wstępny wnętrz z elementami wizualizacji. Prezentacja tego projektu wstępnego miała miejsce w lutym 2009 r. i został on zaakceptowany przez powodów, wobec czego w dniu 15 lutego 2009r. przelali na rachunek pozwanych wynagrodzenie z tego tytułu w wysokości 10.000 zł. Kontynuacja prac polegała na konkretyzacji rozwiązań materiałowych, wyposażenia oraz sukcesywnym uszczegóławianiu projektu wnętrz. Każda propozycja pozwanych co do rozwiązań była konsultowana z powodami, a decyzja wyboru i zakupu elementów wyposażenia, kolorystyki, czy materiałów zawsze należała do powodów. Główne i najbardziej kosztowne elementy, takie jak płytki ceramiczne, urządzenia sanitarne do łazienki, kanapa, stół i ława do salonu oraz charakter mebli kuchennych powodowie zaakceptowali podczas wspólnej wizyty w salonach (...) i (...), a wcześniej - podczas spotkań w pracowni pozwanych i w rozmowach telefonicznych, po wcześniejszych propozycjach mailowych Ze względu na brak czasu powodów i dla ich wygody, pozwani zgodzili się na zamawianie i wpłacanie zaliczek na materiały lub wyposażenie mieszkania z konta pozwanych, które wcześniej było zasilane przez powodów. Jednak finalizowanie każdej transakcji następowało bezpośrednio przez powodów.

Nadzór autorski nad zgodnością prac wykonawców z projektem wnętrz, pozwani sprawowali do dnia 16 czerwca 2009 r., kiedy to ustnie oświadczyli powodom, że zaprzestają pełnienia tych czynności i przekazali powodom klucze od mieszkania. Pozwani zaprzeczyli, by strony uzgadniały termin zakończenia robót. Roboty po 16 czerwca 2009 r. postępowały bez udziału pozwanych, pozwani nie mieli wpływu na zgodność wykonywanych prac z projektem. Pozwani nie potwierdzili również, by w dacie w/w spotkania powód wzywał pozwanych i wykonawców do naprawienia wad do dnia 1 lipca 2009 r. i przedstawienia wykonanych projektów, wskazali jedynie iż na spotkaniu przekazali powodowi projekt tarasu w wersji z posadzką drewnianą wraz z zestawieniem ilości materiałów drewnianych i ich szacunkowym kosztem oraz klucze od mieszkania.

Pozwani podnieśli, iż na kilkakrotne prośby powoda i jego ojca, zgodzili się na spotkanie w mieszkaniu przy ul. (...) w dniu l lipca 2009 r. Obecni na nim byli wykonawcy robót glazurniczych i tynkarskich Oskarżenia o wyłudzenie, zarzuty niekompetencji i inwektywy padające ze strony powodów uniemożliwiły merytoryczną rozmowę. W dniu 8 lipca 2009 r. pozwani wykonali kopię danych (na płytę CD) z całego katalogu o nazwie „. (...). (...)". Katalog ten zawiera wszystkie pliki powstałe od początku prac projektowych mieszkania powodów, jego właściwości pokazują datę utworzenia, ostatniej modyfikacji oraz czas edycji pliku, co przeczy twierdzeniom powodów, iż projektu pozwani nie wykonali lub wykonali go dopiero w grudniu 2009 r., jak również że projekt nie zawiera szczegółowego rozrysowania planowanych rozwiązań.

Pozwani powołali się również na okoliczność, iż kwestia zamiany grzejnika na tzw. drabinkowy była przedmiotem uzgodnień z powodem, na co wyraził on zgodę, powodowie zaakceptowali jego wybór i dokonali zapłaty ceny końcowej. Model wanny o długości 170 cm i szer.75 cm, umywalki i miski ustępowej należy do linii stylistycznej zestawu (...)" firny KOŁO i zostały zaakceptowane podczas omawiania projektu wstępnego wnętrz. Wanna krótsza, tj. o długości 140 cm nigdy nie była przez pozwanych proponowana. Wybór wanny został potwierdzony przez powodów podczas wspólnej wizyty w salonie firmy (...). W tym samym czasie powodowie dokonali wyboru drzwi do kabiny natryskowej. Mają one typową szerokość wynoszącą 800mm, a aluminiowe ościeżnice wpuszczane są w płytki ścienne okalające brodzik. Za nie znajdujące oparcia w stanie faktycznym pozwani uznali twierdzenia powodów o zamówieniu przez pozwanych drzwi P.. O przewidywanych kosztach zakupu tych drzwi oraz o kosztach montażu powodowie informowani byli w korespondencji mailowej z dnia l kwietnia 2009 r. i 21 kwietnia 2009 r. Ponadto w załączniku do maiła z dnia 8 czerwca 2009 r. w zestawieniu kosztów robót wykończeniowych i wyposażenia mieszkania, zamieszczono koszt tychże drzwi. Pozwani podnieśli również, że utrata przez powodów zaliczki w wysokości 2.500 zł wpłaconej na poczet ceny sprzedaży drzwi, nastąpiła z przyczyn zawinionych przez powodów. W pismach z sierpnia, października oraz listopada 2009 r. powodowie informowani byli o skutkach niesformalizowania ich zakupu. (...) płytek ceramicznych również nie został spowodowany przez pozwanych. Po dokonaniu zakupu płytek wg wyliczeń projektowych na posadzki i ściany, powodowie zrezygnowali z ich układania na tarasie zewnętrznym . W miejsce tych płytek wykonana miała zostać posadzka z drewna egzotycznego.

W podsumowaniu pozwani wskazali, iż nieukończenie prac w mieszkaniu powodów nie obciąża pozwanych. Na dzień 16 czerwca 2009 r. pozwani wykonali następujące czynności: projekty wykonawcze przekazano wszystkim wykonawcom, projekt tarasu przekazano powodom, prace glazurnika na ukończeniu, prace stolarza w toku, przeróbki instalacji elektrycznej skończone, prace tynkarskie i malarskie rozpoczęte, meble, wyposażenie, materiały wykończeniowe zostały wyszukane - większość zamówiona za zapłatą zaliczek, tabele z przedmiarami robót wykonane i dostarczone powodom. Pozwani kończąc czynności nadzoru autorskiego w połowie czerwca 2009r., nie mieli wpływu na czynności podejmowane przez powodów i wykonawców przez okres od 17 czerwca 2009r. do lutego 2010 r., tj. do dnia wykonania prywatnej opinii na zlecenie powodów.

Pozwani zaprzeczyli również, iż w dniu 3 listopada 2009 r. powodowie odstąpili od umowy, bowiem pełnomocnik, który uczynił to w imieniu powodów nie posiadał umocowania do składania oświadczeń woli kształtujących stosunek prawny.

Pozwani ocenili również jako niezasadne roszczenie powodów dotyczące kwoty 700zł, bowiem nie dokonywali sprawdzenia zgodności projektu dewelopera ze swoim projektem. Dodatkowo podnieśli, że żądanie zwrotu kwoty 1.200 zł tytułem wynagrodzenia elektryka oraz kwoty 1.842,39 zł tytułem kosztów naprawy instalacji elektrycznej winno zostać skierowane do wykonawcy tychże robót. Zdaniem pozwanych nie znajdowało również żadnego uzasadnienia faktycznego, ani prawnego domaganie się przez powodów zwrotu wynagrodzenia za opinię i kosztorys, sporządzone na zlecenie powodów w lutym 2010r.

W odpowiedzi na sprzeciw pozwanych, w dniu 25 stycznia 2011 r., powodowie złożyli do akta sprawy pismo procesowe, w którym podtrzymali swoje dotychczasowe twierdzenia. W ocenie powodów z treści e-maila pozwanych z dnia 6 maja 2009r. wynika w sposób bezsporny zakres usług pozwanych polegający na wyszukiwaniu wykonawców, wyborze ofert, spotkaniach z wykonawcami, nadzorach wykonawczych, a także koordynowaniu wszystkich wykonawców. Również w treści wystawionej na rzecz powodów faktury VAT nr (...) z dnia 30.10.2009r. pozwani wskazali, iż otrzymana przez nich kwota 18.700,16 zł obejmowała obok sporządzenia projektu wnętrza mieszkania, świadczone na rzecz powodów usługi w zakresie nadzorów autorskich oraz zastępowania inwestora przy realizacji projektu. Dodatkowo w piśmie z dnia 6 września 2009 r. pozwani po raz kolejny wskazali, iż zakres ich obowiązków obejmował wykonanie projektu podziału funkcjonalnego mieszkania, projekt wstępny aranżacji wnętrza, projekt wykonawczy wnętrz (powierzchnie ścian, podłóg, sufitów, oświetlenie i gniazda elektryczne, kolorystyka), projekt wykonawczy nawierzchni tarasu w ogródku, projekt mebli. Na etapie wykonawczym zakres prac powierzonych pozwanym obejmował nadzory autorskie oraz zastępowanie inwestora przy realizacji projektu w zakresie wyszukiwania wykonawców, wybierania ofert, składania zamówień, uzgodnień z wykonawcami, nadzorowania wykonawców, koordynowania wszystkich wykonawców. Powodowie zaprzeczyli temu, jakoby prowadzili z którymkolwiek wykonawcą rozmowy na temat zakresu prac, ceny czy terminów wykonania robót. Wszelkich ustaleń w tym zakresie dokonywali z wykonawcami pozwani, którzy informowali jedynie powodów o dokonanych ustaleniach oraz wzywali powodów do uiszczania zaliczek bądź wynagrodzeń za wykonane prace. Powodowie zaprzeczyli również temu jakoby projekt podziału funkcjonalnego nie był objęty udzielonym pozwanym zleceniem. Powodowie tylko raz umówili się z pozwanymi, i to co do całości zlecenia, którego częścią było wykonanie projektu podziału funkcjonalnego. Podstawowym zadaniem pozwanych było właśnie sprawowanie nadzoru nad prawidłowym realizowaniem prac w zakresie wynikającym ze sporządzonego przez nich projektu podziału funkcjonalnego. Powodowie wskazali również, iż ich roszczenie uzasadnione jest także brzmieniem art. 415 k.c. w zw. art. 441 k.c. oraz w zw. z art. 443 k.c.

W piśmie procesowym z dnia 12 maja 2011 r. pozwani podnieśli, iż powodowie błędnie utożsamiają pojęcie nadzoru inwestorskiego z nadzorem autorskim, roboty związane z wykończeniem lokalu mieszkalnego z robotami budowlanymi w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo budowlane, a projekt budowlany z projektem podziału funkcjonalnego i projektem wnętrz. Inwestorem przedsięwzięcia, obejmującego wybudowanie budynków mieszkalnych wielorodzinnych przy ul. (...) we W. nie byli powodowie, lecz deweloper. To deweloper posiadał zatwierdzony projekt budowlany i pozwolenie na budowę, i to deweloper uzyskał pozwolenie na użytkowanie budynków. Wszystkie zatem obowiązki i wymogi związane z realizacją, a następnie z oddaniem tej inwestycji do użytkowania, spoczywały na deweloperze, który po uzyskaniu zaświadczenia o samodzielności lokali mieszkalnych, przenosił prawo własności i inne związane z własnością lokalu prawa na rzecz nabywców - swoich klientów. Zdaniem pozwanych w sprawie nie zachodzi zbieg odpowiedzialności kontraktowej i deliktowej, albowiem pozwani nie dopuścili się czynu niedozwolonego.

Pozwani podnieśli zarzut przedawnienia na wypadek jeśli powodowie wywodzą swoje roszczenia z projektu podziału funkcjonalnego, przekazanego powodom w październiku 2006r. Natomiast roszczenia powodów w pozostałym zakresie zdaniem pozwanych formułowane jako nienależyte wykonanie projektu wnętrz, nadzoru autorskiego, instalacji elektrycznej oraz koszty zakupu materiałów nie, znajdują żadnego uzasadnienia.

W toku procesu strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powodowie są właścicielami mieszkania położonego przy ulicy (...) we W., o powierzchni 77,92 m 2, wybudowanego w latach 2007 – 2008 przez Spectrum (...) z W..

(dowód: bezsporne);

Pozwani, prowadzący firmę (...) sc, są znajomymi i sąsiadami rodziców powoda K. P. i w 2006 r. na prośbę powoda dokonali zmian podziału funkcjonalnego w projekcie mieszkania powodów. W tym celu powodowie przesłali pozwanym fragment rzutu budynku i otrzymali od pozwanych pliki programu (...) zawierające rzut mieszkania zmodyfikowany w za wiedzą i zgodą powodów. Za powyższe prace pozwani nie otrzymali żadnego wynagrodzenia. Na podstawie rzutu sporządzonego przez pozwanych w mieszkaniu, na etapie prac deweloperskich, dokonano zmian w zakresie części architektonicznej, instalacji sanitarnej oraz instalacji elektrycznej

(dowód: podział funkcjonalny – rzut, k. 93, przesłuchanie powoda K. P., k. 335 – 336, przesłuchanie pozwanej R. D., k. 338 - 339);

Powodowie spotkali się z pozwanymi ponownie pod koniec 2008 r. i w lutym 2009 r. i zlecili pozwanym wykonanie wstępnego projektu wnętrz z elementami wizualizacji. Projekt wstępny został zaakceptowany przez powodów w lutym 2009 r. W ramach przedmiotowej umowy pozwani zobowiązali się do wykonania projektu wnętrza mieszkania – wstępnego i wykonawczego, projektu wykonawczego nawierzchni tarasu w ogródku, projektu mebli kuchennych, łazienkowych, szaf wbudowanych oraz mebli w „pracowni” przy pokoju dziennym, doboru mebli gotowych, jak również sprawowania nadzoru autorskiego oraz zastępowania inwestorów przy realizacji projektu w zakresie wyszukiwania mebli, wyposażenia, materiałów wykończeniowych i wykonawców, wybierania ofert, składania zamówień, uzgodnień z handlowcami i wykonawcami, odbioru materiałów i urządzeń od dostawców, koordynacji i nadzorowania wykonawców, prowadzenia korespondencji z inwestorami oraz wykonania przedmiaru dla robót budowlanych. Swoje obowiązki pozwani wykonywali do dnia 16 czerwca 2009 r., kiedy to ustnie oświadczyli powodom, że zaprzestają czynności objętych umową i zwrócili powodom klucze od mieszkania, faktury, rachunki i zamówienia. Za czynności objęte w/w umową powodowie wypłacili pozwanym wynagrodzenie w łącznej kwocie 18.700,16 zł.

(dowód: faktura VAT nr (...) z dnia 30.10.2009 r., k. 204, projekt i podział funkcjonalny mieszkania powodów, czarna teczka, wydruki plików, k. 157 – 159, kosztorys powykonawczy, k. 205 – 208, korekta zestawienia kosztów wykonana przez powoda, k. 156, pismo pozwanych z dnia 06.09.2009 r., k. 37 – 39, korespondencja email z dnia 09.05.2009 r., k. 121 – 122, przesłuchanie powoda K. P., k. 330 – 334, przesłuchanie pozwanej R. D., k. 338 – 344);

Przed przystąpieniem do prac wykończeniowych w mieszkaniu przy ulicy (...), pozwani zaproponowali do tych prac wykonawców, z którymi wcześniej współpracowali bądź których prace mieli szanse wcześniej oglądać. Powodowie zaakceptowali wybór pozwanych odnośnie osoby tynkarza, kafelkarza, stolarza i elektryka. Wykonawcy mieli wykonać swoje prace na podstawie projektów dostarczonych przez pozwanych, warunki finansowe współpracy z wykonawcami uzgadniał z nimi bezpośrednio powód K. P.. Wynagrodzenie oraz zaliczki wypłacał wykonawcom powód K. P.. W okresie do 16 czerwca 2009 r. pozwani kontynuowali prace objęte umową z powodami, polegało to w szczególności na konkretyzacji rozwiązań materiałowych, wyposażenia oraz uszczegóławianiu projektu wnętrz. Propozycje pozwanych co do konkretnych rozwiązań były każdorazowo konsultowane z powodami, którzy podejmowali ostateczne decyzje odnośnie wyboru i zakupu. Zaliczki na zakup materiałów lub wyposażenia płacone były z konta pozwanych, na które uprzednio środki na ten cel przelewał powód K. P..

(dowód: korespondencja email, k. 94 – 153, potwierdzenie przelewu z dnia 18.03.2009 r., k. 60, potwierdzenie przelewu z dnia 09.05.2009 r., k. 61, korespondencja email z dnia 21.04.2009 r., k. 62, zeznania świadka R. G., k. 228 – 229, zeznania świadka M. Ł., k. 229 – 230, zeznania świadka W. J., k. 230 - 232);

Po dniu 16 czerwca 2009 r. prze okres ok. 2 – 3 miesięcy pozwani kontaktowali się z powodami w sprawie zaliczkowanych bądź zamówionych materiałów oraz artykułów wyposażenia wnętrz.

(dowód: korespondencja email, k. 154 – 155 i k.160 – 161, pismo pozwanych z dnia 09.11.2009 r. wraz ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru, k. 162, przesłuchanie pozwanej R. D., k. 338 – 344);

W dniu 24 listopada 2009 r. został sporządzony jednostronny protokół odbioru prac kafelkarskich i kanalizacyjnych, w którym wpisano liczne usterki wykonanych prac.

(dowód: protokół odbioru prac kafelkarskich i tynkarskich, k. 22 – 31, dokumentacja fotograficzna, k. 45 - 47);

Powodowie wydatkowali na prace projektowe pozwanych kwotę 10.000 zł, na sprawowanie nadzoru przez pozwanych kwotę 8.700 zł, na drzwi od kabiny prysznicowej kwotę 2.741,23 zł, na wannę kwotę 2.569,32 zł, na zamówione materiały kwotę 4.261,29 zł, na sprawdzenie zgodności projektu wykonanego przez pozwanych kwotę 700 zł, na wynagrodzenie elektryka kwotę 1.200 zł, na drzwi P. kwotę 2.500 zł, na sporządzenie przez rzeczoznawcę opinii i kosztorysu kwotę 3.916 zł.

(dowód: faktura VAT zaliczkowa cząstkowa nr (...), k 42, faktura VAT nr (...), k. 43, potwierdzenie przelewu z dnia 19.06.2009 r., k. 44, załącznik do zamówienia 92.2009.Br, k. 48, faktura nr (...), k. 55, faktura VAT nr (...), k. 56, potwierdzenie przelewu z dnia 12.06.2006 r., k. 57, potwierdzenie przelewu z dnia 23.10.2008 r., k. 58, potwierdzenie przelewu z dnia 15.02.2009 r., k. 59, potwierdzenie przelewu z dnia 29.09.2008 r., k. 64, pokwitowanie z dnia 09.06.2009 r., k. 65, faktura nr (...) z dnia 04.03.2010, k. 66, faktura VAT nr (...), k. 164, wyliczenie płytek ceramicznych, k. 165);

W dniu 10 sierpnia 2009 r. powodowie wystosowali do pozwanych wezwanie do złożenia szczegółowego zestawienia dotyczącym prac wykończeniowych prowadzonych pod nadzorem pozwanych. Powodowie zarzucili w swoim piśmie, iż prace pozwanych w zakresie nadzorowania realizacji projektu wykonywane były nieprawidłowo lub w ogóle nie były wykonywane i wezwali pozwanych do natychmiastowego wykonania czynności nadzoru oraz spowodowania usunięcia przez wykonawców wad. W dniu 24 października 2009 r. powód wystosował do pozwanych wezwanie do zapłaty kwoty 108.233 zł tytułem zwrotu kosztów związanych z realizacją projektu sporządzonego przez pozwanych. W dniu 3 listopada 2009 r. powodowie odstąpili od umowy zawartej z pozwanym, równocześnie wnieśli o rozliczenie dotychczas wykonanych prac oraz zwrot wszystkich otrzymanych przez pozwanych kwot. W dniu 4 grudnia 2009 r., na żądanie powodów, pozwani przesłali powodom sporządzone przez siebie projekty. P. wezwanie do zapłaty powodowie skierowali do pozwanych w dniu 21 marca 2010 r.

(dowód: wezwanie z dnia 10.08.2008 r., k. 40 – 41, wezwanie z dnia 24.10.2009 r., k. 49 – 51, odstąpienie od umowy z wezwaniem z dnia 03.11.2009 r., k. 53 – 54, pismo pozwanych z dnia 10.11.2009 r., k. 166, pismo pełnomocnika powodów z dnia 20.11.2009 r., k. 168, pismo pozwanych z dnia 04.12.2009 r., k. 67, korespondencja email z dnia 03.12.2009 r., k. 348, potwierdzenie nadania z dnia 04.12.2009 r., k. 349, pismo z dnia 08.12.209 r., k. 350, wezwanie do zapłaty z dnia 21.03.2010 r. wraz ze zwrotnym potwierdzeniem nadania, k. 19 – 21);

Powód K. P. zlecił sporządzenie prywatnej opinii technicznej celem oceny wykonania wybranych robót budowlanych w lokalu mieszkalnym przy ulicy (...) we W.. Opinię sporządzał D. S. i W. P.. Na zlecenie powoda, sporządzony został również przez J. W. kosztorys robót wykończeniowych, ponowne ich wykonanie, poprzedzone rozbiórką, wycenione zostało na kwotę 57.354,90 zł.

(dowód: opinia techniczna z dnia 17.02.2010 r. – teczka niebieska, kosztorys z 02. 2010 r. – teczka czerwona, faktura VAT Nr (...) z dnia 04.03.2010 r., k. 66, zeznania świadka D. S., k. 302 - 304).

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Poza sporem w niniejszej sprawie pozostaje sam fakt zawarcia między stronami ustnej umowy o dzieło, której przedmiotem było wykonanie projektu wstępnego aranżacji wnętrz mieszkania, projektu wykonawczego wnętrz, projektu wykonawczego nawierzchni tarasu w ogródku oraz projektu mebli kuchennych, łazienkowych, szaf wbudowanych, mebli w pracowni przy pokoju dziennym, a także umowy zlecenie w zakresie pomocy przy doborze mebli gotowych, na etapie wykonawstwa, nadzoru autorskiego nad realizacją projektów oraz zastępowania powodów przy realizacji projektu w zakresie wyszukiwania mebli, wyposażenia materiałów wykończeniowych, wybierania ofert, składania zamówień, uzgodnień z handlowcami i wykonawcami, odbioru materiałów i urządzeń od dostawców, nadzorowania wszystkich wykonawców i ich koordynacji oraz wykonywania przedmiaru dla robót budowlanych. Sąd uznał, iż projekt podziału funkcjonalnego, który według powodów mieścił się w przedmiocie umowy zawartej z pozwanymi, nie był objęty umową o dzieło ani zleceniem, z której obecnie powodowie wywodzą swoje roszczenia. Prace w tym zakresie nie były poprzedzone żadną umową, a pozwani ani przed, ani po wykonaniu tego podziału nie domagali się i nie otrzymali żadnego wynagrodzenia od powodów. Co do zakresu wykonanych prac i ich wynagrodzenia, jak i jakości wykonanych prac, strony pozostawały w sporze.

Źródłem zobowiązania pozwanych miał być przepis art. 636 k.c., zgodnie z którym jeżeli przyjmujący zamówienie wykonywa dzieło w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową, zamawiający może wezwać go do zmiany sposobu wykonania i wyznaczyć mu w tym celu odpowiedni termin. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu zamawiający może od umowy odstąpić albo powierzyć poprawienie lub dalsze wykonanie dzieła innej osobie na koszt i niebezpieczeństwo przyjmującego zamówienie. Zamawiający ma zatem prawo wglądu w proces wykonywania dzieła, po to by mógł on należycie zabezpieczyć swoje interesy, tak żeby eliminując ewentualne nieprawidłowości uniknąć w przyszłości potrzeby sięgania po środki ochronne, zwłaszcza w ramach rękojmi za wady, czy też odpowiedzialności odszkodowawczej. Uprawnienia zamawiającego, wynikające z powyższego przepisu, powstają gdy zważywszy na postanowienia umowy lub też ogólnie obowiązujące zasady, zdoła on wykazać owe nieprawidłowości. Odstąpienie od umowy ma charakter prawokształtujacy, prowadzący do wygaśnięcia stosunku prawnego wynikającego z zawartej umowy, ze skutkiem wstecznym (ex tunc). Między stronami powstanie taki stan, jakby do zawarcia umowy nie doszło (vide: orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 14 października 1998 r., II CKN 5/98, OSNC z 1999 r., nr 3, poz. 62, wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 27 lutego 2001 r., I ACa 981/00, Pr. Gosp. 2002/6/54, wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 3 lipca 2008 r., V ACa 199/08, Biul.SAKa.2008/4/27). Ze względu na to, że wykonanie prawa odstąpienia od umowy jest jednostronnym oświadczeniem woli jego skuteczność zależy od dojścia do adresata w taki sposób, że mógł się on zapoznać z jego treścią. Odstąpienie od umowy jest oświadczeniem woli jednej ze stron mającym na celu likwidację umowy. Skuteczność tego oświadczenia jest niezależna od woli drugiej strony (wyrok SN z dnia 15 września 2005 r., II CK 72/2005, niepubl.). Jeżeli zamawiający skutecznie odstąpi od umowy to powstanie sytuacja, w której strony zwolnione są z obowiązku spełnienia świadczeń wzajemnych, strona, która odstępuje od umowy wzajemnej, jest obowiązana zwrócić drugiej stronie to, co otrzymała od niej na mocy umowy, sama zaś może żądać tego, co świadczyła, oraz - niezależnie od powyższego - może żądać naprawienia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania – art. 471 k.c. Powodowie wskazywali również jako podstawę swojego roszczenia odnośnie żądania zwrotu pobranego przez pozwanych wynagrodzenia za sprawowanie nadzoru nad wykonaniem prac art. 405 k.c., bowiem pobierając wynagrodzenie bez sprawowania właściwego nadzoru, powodowie bezpodstawnie się wzbogacili. Zgodnie z art. 405 k.c. kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe do zwrotu jej wartości. Bezpodstawne wzbogacenie jest szczególnym zdarzeniem prawnym, w wyniku którego bez podstawy prawnej powstaje nowa sytuacja, polegająca na wzroście majątku po stronie podmiotu wzbogaconego, kosztem jednoczesnego pogorszenia sytuacji majątkowej osoby zubożonej. Zarówno zubożenie, jak i wzbogacenie wywołane są tą samą przyczyną. Podstawowymi przesłankami bezpodstawnego wzbogacenia są więc koincydencja (wspólna przyczyna) między zubożeniem a wzbogaceniem oraz "bezpodstawność", czyli brak podstawy prawnej lub społecznej wzbogacenia. Bezpodstawność prawna oznacza sytuację, w której wzbogacenie nie stanowi prawidłowego następstwa elementu uregulowanego w ramach istniejącego "pierwotnie" stosunku prawnego.

W niniejszej sprawie powodowie K. P. i J. P. żądali od pozwanych S. D. i R. D. zapłaty kwoty 39.188 zł (w tym 10.000 zł - za nienależycie wykonane prac projektowe, 2.741,23 zł – za drzwi od kabiny prysznicowej niewłaściwego rozmiaru, 2.569,32 zł - za zbyt dużą wannę, 2.600 zł - za kaloryfer, którego nie było w projekcie, 8.700,00 zł - za sprawowanie nadzoru, którego nie było, 4.261,39 zł - za nadmiar zamówionych przez pozwanych materiałów, 700 zł - za sprawdzenie zgodności projektu wykonanego przez dewelopera z projektem pozwanych, 1.200 zł - za wynagrodzenie elektryka, 2.500 zł - za drzwi P., 3.916 zł - za sporządzenie przez rzeczoznawcę opinii i kosztorysu, których potrzeba sporządzenia powstała w związku z nienależytym wykonaniem zobowiązania przez pozwanych). W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż w trakcie trwania umowy, strony kontaktowały się z sobą stale w celu uzgodnienia wybieranych i zamawianych przez pozwanych artykułów wyposażenia mieszkania powodów. Każdy z przedmiotów: drzwi do kabiny prysznicowej, wanna, kaloryfer, płytki zamówione bez możliwości zwrotu oraz drzwi był konsultowany z powodami przed zakupem, ujęte w kosztorysach, a o zamiarze ich zakupu powodowie byli na bieżąco informowani, na potwierdzenie czego w aktach sprawy znajduje się korespondencja mailowa między stronami. Odnośnie wynagrodzenia zapłaconego elektrykowi, Sąd przyjął, na podstawie głównie zeznań świadków: M. Ł., R. G. oraz W. J., iż wprawdzie pozwani polecili powodom wykonawców prac wykończeniowych i sprawowali nadzór nad wykonywaniem przez nich prac zgodnie z projektem aranżacji wnętrza, jednak warunki finansowe współpracy uzgadniał z wykonawcami powód K. P., pozwani nie byli stroną umowy z elektrykiem i roszczenie zwrotu kwoty 1.200 zł winno być skierowane bezpośrednio do wykonawcy. Nie znajdzie w tym przypadku zastosowania wskazany przez powodów przepis art. 474 k.c., przewidujący odpowiedzialność za działania i zaniechania osób trzecich bowiem pozwani nie zawierali żadnej umowy z elektrykiem, któremu powierzyli wykonanie prac w lokalu powoda, elektryk nie był ich podwładnym i nie działał na ich zlecenie. Sąd nie uznał za zasadne również żądanie powodów w zakresie kosztów prywatnej opinii i kosztorysu w łącznej kwocie 3.916 zł. Opinia została sporządzona na okoliczność oceny wykonania wybranych robót budowlanych w lokalu powodów, natomiast kosztorys dotyczył robót wykończeniowych w mieszkaniu powodów, zarówno zatem opinia jak i kosztorys nie dotyczyły stricte przedmiotu niniejszego postępowania – roszczeń wynikających z nienależytego wykonania umowy łączącej powodów z pozwanymi, dlatego Sąd oddalił powództwo w tym zakresie. Za niezasadne Sąd uznał również roszczenie powodów odnośnie zwrotu kwoty 700 zł wydatkowanej przez powodów na sprawdzenie zgodności projektu wykonanego przez dewelopera z projektem pozwanych, bowiem powodowie nie wykazali że ta czynność miała związek z umową zawartą z pozwanymi, jak również że istnieje związek przyczynowy pomiędzy działaniem pozwanych a wydatkowaniem przez pozwanych kwoty 700 zł rozumianej jako uszczerbku w majątku pozwanych.

Odnośnie pozostałego żądania pozwu, to obejmowało ono wynagrodzenie pozwanych za sporządzony projekt aranżacji wnętrz oraz nadzory autorskie i zastępowanie inwestora przy realizacji projektu w lokalu, w łącznej kwocie 18.700,16 zł brutto i Sąd także w tym zakresie uznał roszczenie powód za bezzasadne. Pozwani wykonali projekt aranżacji wnętrz w mieszkaniu powodów, wraz z projektem wykonawczym oraz projektem mebli – wykonali zatem umowę o dzieło. W dniu 3 listopada 2009 r. powodowie, odstąpili od umowy o dzieło, na podstawie art. 644 k.c., zgodnie z którym dopóki dzieło nie zostało ukończone, zamawiający może w każdej chwili od umowy odstąpić płacąc umówione wynagrodzenie. W rozpoznawanej sprawie, w chwili kierowania oświadczenia do pozwanych, dzieło było już wykonane, o czym świadczą załączone do akt projekty. W dniu 16 czerwca 2009 r. pozwani odstąpili od umowy zlecenia w zakresie pomocy przy doborze mebli gotowych, na etapie wykonawstwa, nadzoru autorskiego nad realizacją projektów oraz zastępowania powodów przy realizacji projektu w zakresie wyszukiwania mebli, wyposażenia materiałów wykończeniowych, wybierania ofert, składania zamówień, uzgodnień z handlowcami i wykonawcami, odbioru materiałów i urządzeń od dostawców, nadzorowania wszystkich wykonawców i ich koordynacji oraz wykonywania przedmiaru dla robót budowlanych i zwrócili klucze do lokalu powodom. Zgodnie z art. 746 § 2 k.c. przyjmujący zlecenie może je wypowiedzieć w każdym czasie. Przyznanie każdej ze stron prawa wypowiedzenia umowy zlecenia wynika ze znaczenia wzajemnego zaufania między nimi. Z uwagi na to każda ze stron ma prawo wypowiedzieć umowę w każdym czasie. Oznacza to możliwość wypowiedzenia w każdym momencie trwania umowy oraz bez względu na okoliczności, bez potrzeby zaistnienia ku temu ważnej przyczyny. Nie wymaga ono podania powodu wypowiedzenia. Istnienie ważnego powodu wypowiedzenia umowy ma jednak znaczenie w zakresie jego skutków. Brak ważnego powodu wypowiedzenia zlecenia odpłatnego powoduje odpowiedzialność odszkodowawczą strony wypowiadającej umowę (art. 746 § 1 in fine i § 2 in fine k.c.). Oświadczenie woli o wypowiedzeniu umowy nie wymaga żadnej szczególnej formy. Może zostać złożone w każdy sposób, który ujawnia wolę rozwiązania umowy w sposób dostateczny (art. 60 k.c.). Adresatem tego oświadczenia jest druga strona umowy. Zostaje ono złożone, gdy dotarło do drugiej strony albo zostało wprowadzone do środka komunikacji elektronicznej w taki sposób, że druga strona mogła się zapoznać z jego treścią (art. 61 k.c.). Ponieważ przepisy art. 746 k.c. nie wskazują terminów wypowiedzenia, wypowiedzenie zlecenia następuje ze skutkiem natychmiastowym. W świetle zaofiarowanego materiału dowodowego w postaci przesłuchania stron, należy uznać, iż po stronie pozwanych występował istotny powód do odstąpienia od umowy zlecenia, bowiem powodowie zakwestionowali ich kompetencje zawodowe do prowadzenia dalszych czynności, co negatywnie odbiło się na wzajemnym zaufaniu stron. Powodowie nie udowodnili dodatkowo przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanych, w zakresie nienależytego wykonania zobowiązania. W przypadku roszczenia opartego na art. 471 k.c. zaistnieć muszą trzy przesłanki odpowiedzialności kontraktowej, określone w tym przepisie: niewykonanie bądź nienależyte wykonanie zobowiązania (naruszenie zobowiązania), fakt poniesienia szkody, związek przyczynowy pomiędzy niewykonaniem bądź nienależytym wykonaniem zobowiązania a szkodą. Powodowe nie wykazali, zdaniem Sądu, iż pozwani wykonali swoje zobowiązanie nienależycie. Jak stanowi przepis art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Założeniem rozwiązania legislacyjnego przyjętego w art. 6 k.c. jest obowiązywanie zasady kontradyktoryjności (sporności). Idea sporu zadecydowała o regule rozkładu ciężaru dowodu. Przepis art. 6 k.c. jest w istocie normą decyzyjną w tym znaczeniu, że przesądza on w określonych sytuacjach o sposobie wyrokowania sądu w postaci oddalenia powództwa. Ciężar dowodu pozostaje w ścisłym związku z problematyką procesową dowodów. Instytucja ta spełnia dwie zasadnicze funkcje. Po pierwsze dynamizuje postępowanie dowodowe w systemie obowiązywania zasady sporności (kontradyktoryjności) w procesie. Po drugie określa wynik merytoryczny sporu (sprawy) w sytuacji krytycznej, gdy strona nie udowodni faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (K. Piasecki, Kodeks cywilny. Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz, Zakamycze, 2003 r.) Sąd zatem wyjątkowo winien ingerować w przebieg postępowania dowodowego dopuszczając dowody z urzędu, które to uprawnienie wynika z treści przepisu art. 232 k.p.c. (vide wyrok Sądu Najwyższego z 24 października 1996 r., III CKN 6/96, OSNC 1997/3/29, w którym Sąd Najwyższy stwierdził, że obowiązek wskazania dowodów, potrzebnych dla rozstrzygnięcia sprawy, obciąża strony. Sąd został wyposażony w uprawnienie (a nie obowiązek) dopuszczenia dalszych jeszcze, nie wskazanych przez żadną ze stron, dowodów, kierując się przy tym własną oceną, czy zebrany w sprawie materiał jest - czy też nie jest - dostateczny do jej rozstrzygnięcia (art. 316 § 1 in principio k.p.c.)). Zarazem podkreśla się w doktrynie i praktyce, że sąd powinien korzystać z przewidzianego w art. 232 zd. 2 k.p.c. uprawnienia powściągliwie i z umiarem, pamiętając, że taka inicjatywa należy przede wszystkim do samych stron i że cały rozpoznawany spór jest ich sprawą, a nie sądu. Działanie sądu z urzędu może prowadzić do naruszenia prawa do bezstronnego sądu i odpowiadającego mu obowiązku przestrzegania zasady równego traktowania stron (art. 32 ust. 1 i art. 45 ust. 1 Konstytucji RP) (vide wyrok Sądu Najwyższego z 12 grudnia 2000 r., V CKN 175/00, OSP 2001/7-8/116) Zasada kotradyktoryjności winna być całkowicie zachowana zwłaszcza wówczas, gdy strony korzystają z pomocy profesjonalnych pełnomocników. Podkreślić należy także okoliczność, iż powodowie, przed wystąpieniem na drogę sądowa winni wszechstronnie rozważyć, czy przysługuje im dochodzone roszczenie, od kogo mogą żądać jego zaspokojenia i w jakiej wysokości. Wytaczanie powództwa bez dostatecznego rozważenia w/w kwestii naraża powodów na ujemne konsekwencje prawne. Wprawdzie powodowie złożyli wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu architektury wnętrz na okoliczność stwierdzenia prawidłowości oraz jakości wykonanych przez pozwanych projektów realizacji wnętrz, a także na okoliczność jakości sprawowanego przez pozwanych nadzoru autorskiego, później zmodyfikowali go wnosząc o przeprowadzenie opinii na okoliczność czy wady w wykończeniu wnętrz miały charakter istotny oraz czy zakupione przez pozwanych materiały były w ilości i rodzaju odpowiadającym potrzebom ich zainstalowania i użycia w mieszkaniu powodów, jednak Sąd oddalił ostatecznie sformułowany wniosek dowodowy powód jako nieprzydatny w niniejszym postępowaniu.

Wskazując na powyższe Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.

O kosztach postępowania w pkt II wyroku Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 2 k.p.c. Pozwani wygrali sprawę w całości a na poniesione przez nich koszty składają się: koszty zastępstwa procesowego w wysokości 2.400 zł (§6 pkt 5 rozp. Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu) oraz opłata od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł – łącznie 2.417 zł. Powodowie jako przegrywający winni więc zapłacić pozwanym wskazaną kwotę poniesionych przez nich kosztów procesu.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Sibińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków
Osoba, która wytworzyła informację:  Iwona Popiołek-Sikora
Data wytworzenia informacji: