Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków

WYROK

W I M I E N I U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J

Dnia 7 sierpnia 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Krzyków we Wrocławiu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Karolina Gruszczyńska

Protokolant: Agnieszka Wiewióra - Sterna

po rozpoznaniu w dniu 24.07.2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa D. P.

przeciwko (...) – DEWELOPER Sp. z o.o. we W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) – DEWELOPER Sp. z o.o. we W. na rzecz powoda D. P. kwotę 20 534,03 zł (dwadzieścia tysięcy pięćset trzydzieści cztery złote trzy grosze) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 17 marca 2012 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda koszty procesu pozostawiając ich szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu.

UZASADNIENIE

Powód D. P. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) -DEWELOPER sp. z o.o. z siedzibą we W. kwoty 20.534,03 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 17 marca 2012 r. do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 18 maja 2011 r. zawarł ze stroną pozwaną przednotarialną umowę sprzedaży nieruchomości położonej na działce nr (...) przy ul. (...) w R., gmina S., zabudowanej budynkiem mieszkalnym w zabudowie szeregowej. Na mocy powyższej umowy strona pozwana zobowiązała się w ramach ceny sprzedaży wyposażyć kuchnię w sprzęt i meble do wartości 20.534,03 zł. Zgodnie z § 5 umowy powód miał dokonać wyboru oferty z listy firm wskazanych przez stronę pozwaną. Powód nabył meble w firmie (...) znajdującej się na wykazie i przedstawił jej faktury o numerach (...) z dnia 30 listopada 2011 r. oraz 43/AD/11 z dnia 7 grudnia 2011 r. Strona pozwana nie dokonała jednak zwrotu zapłaconej przez powoda ceny wyposażenia kuchni. Powód bezskutecznie wezwał stronę pozwaną do zapłaty dochodzonej kwoty. W piśmie procesowym z dnia 18 czerwca 2012 powód sprecyzował, że umowa z dnia 18 maja 2011 r. została zawarta w formie aktu notarialnego. Za wyposażenie kuchni zapłacił natomiast łącznie 25.000 zł brutto. Przed zakupem mebli powód uzgodnił telefonicznie z M. K. – prezes zarządu strony pozwanej, że kupi meble w konkretnej firmie i wyraziła ona na to zgodę.

Sąd Rejonowy w Legnicy Wydział I Cywilny wydał w dniu 23 lipca 2012 r. nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem powoda.

W sprzeciwie od powyższego nakazu zapłaty strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda kosztów procesu według norm przepisanych, wraz z kosztami zastępstwa procesowego oraz opłatą skarbową od pełnomocnictwa. Uzasadniając swoje stanowisko podniosła, że roszczenie powoda jest przedwczesne. Przyznała, że zawarła z powodem w dniu 18 maja 2011 r. umowę sprzedaży nieruchomości położonej na działce nr (...) w formie aktu notarialnego, jednak zgodnie z § 5 pkt 4 umowy, ruchomości do kuchni miały zostać wybrane przez powoda, a wykonane przez firmę wybraną przez stronę pozwaną. Powód był więc uprawniony jedynie do wyboru wyposażenia kuchennego. W rezultacie uznać należy, że strona pozwana była zobowiązana do realizacji na rzecz powoda świadczenia o charakterze niepieniężnym, którego to termin spełnienia nie został oznaczony przez strony. Strona pozwana zaprzeczyła, jakoby powód kiedykolwiek wskazał jej ruchomości, które miałyby zostać zamontowane jako wyposażenie kuchni. Wielokrotnie podejmowała próby kontaktu z powodem i wskazywała na firmy, które miały wyposażyć jego kuchnię w sprzęt i meble, które to propozycje nie spotkały się z jakimkolwiek odzewem ze strony powoda. Przedmiotowe faktury VAT zostały wystawione na stronę pozwaną, zatem rzekomym odbiorcą zabudowy kuchennej miała być pozwana. Brak było jakichkolwiek wiążących ustaleń, zgodnie z którymi powód miał dokonać zakupu mebli w konkretnej firmie, a strona pozwana miała zwrócić mu kwotę wydatkowaną na zakup tych mebli. Strona pozwana podniosła również niewłaściwość miejscową Sądu Rejonowego w Legnicy.

Postanowieniem z dnia 6 września 2012 r. Sąd Rejonowy w Legnicy Wydział I Cywilny przekazał rozpoznanie sprawy Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu.

W piśmie z dnia 7 stycznia 2013 r. powód stwierdził, że pracownicy firmy, w której zostały zakupione meble przesłali stronie pozwanej za pośrednictwem poczty elektronicznej kopię zlecenia powoda, zwrócili się do niej o dane do wystawienia faktury VAT i takie dane pracownicy strony pozwanej udostępnili. Strona pozwana wyraziła zatem zgodę na taki sposób wykonania zobowiązania.

W dalszym toku postępowania strony pozostały przy swoich stanowiskach.

Sąd ustalił w sprawie następujący stan faktyczny:

Powód D. P., jako kupujący, zawarł ze stroną pozwaną (...) -DEWELOPER sp. z o.o. z siedzibą we W. w dniu 18 maja 2011 r. pisemną umowę sprzedaży, której przedmiotem była nieruchomość położona na działce nr (...) przy ul. (...) w R..

W § 5 wskazanej umowy strona pozwana zobowiązała się w ramach ceny sprzedaży do wyposażenia kuchni w sprzęt i meble do wartości 20.534,03 zł – wybrane przez powoda, a wykonane przez firmy wybrane przez stronę pozwaną.

- bezsporne

Powód jako wykonawcę wyposażenia do kuchni wybrał (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., o czym poinformował stronę pozwaną. Prezes zarządu strony pozwanej M. K., umocowana do działania w jej imieniu, wyraziła zgodę na zawarcie umowy z powyższą spółką. Strona pozwana przesłała również (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. swoje dane.

Dowód:

- odpis KRS strony pozwanej, k. 43-46

- wiadomość e-mail z dnia 20 października 2011 r., k. 73-74

- przesłuchanie powoda, k. 101-102

- zeznania świadka R. K., k. 112-113

W dniu 28 października 2011 r. powód, jako zamawiający, zawarł z (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. umowę, której przedmiotem było wykonania i montażu mebli w kuchni powoda. Strony umowy ustaliły wysokość wynagrodzenia na 25.000 zł brutto. Zgodnie z ustępem drugim umowy, jej realizacja miała nastąpić po zapłacie zaliczki nie mniejszej niż 40% wartości umowy.

Strona pozwana odmówiła zapłaty zaliczki, lecz zobowiązała się oddać ją powodowi, który uiścił ją ze swoich środków.

Dowód:

- potwierdzenie zrealizowania przelewu z dnia 7 listopada 2011 r., k. 71

- umowa z dnia 28 października 2011 r., k. 116-128

- przesłuchanie powoda, k. 101-102

- zeznania świadka R. K., k. 112-113

Z tytułu powyższej umowy (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. wystawiła fakturę VAT nr (...) i fakturę VAT nr (...), na łączną kwotę 25.000 zł. Jako odbiorcę faktur wskazano stronę pozwaną, która ponownie odmówiła zapłaty za wystawione faktury, jednak zobowiązała się oddać ją powodowi.

Powód w dniu 5 grudnia 2011 r. przelał wskazanej spółce pozostałą do zapłaty kwotę w wysokości 15.000 zł.

Dowód:

- faktura VAT nr (...), k. 10

- faktura VAT nr (...), k. 11

- potwierdzenie zrealizowania przelewu z dnia5 grudnia 2011 r., k. 72

Pismem wysłanym w dniu 23 lutego 2012 r. powód wezwał stronę pozwaną do zapłaty kwoty 20.534,03 zł w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania.

Dowód:

- pismo powoda z dnia 23 lutego 2012 r. wraz z dowodem nadania, k. 12

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Poza sporem w niniejszej sprawie był fakt zawarcia pisemnej umowy sprzedaży nieruchomości w dniu 18 maja 2011 r. pomiędzy powodem D. P. a stroną pozwaną (...) sp. z o.o. z siedzibą we W.. Bezsporny był także zapis § 5 tejże umowy, zgodnie z którym strona pozwana zobowiązała się w ramach ceny sprzedaży do wyposażenia kuchni w sprzęt i meble do wartości 20.534,03 zł – wybrane przez powoda, a wykonane przez firmy wybrane przez stronę pozwaną. Kwestią sporną była natomiast okoliczność wyrażenia zgody przez stronę pozwaną na zawarcie przez powoda umowy wykonania przedmiotowego wyposażenia z (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. oraz zobowiązanie się strony pozwanej do zapłaty powodowi wynikającego z tej czynności świadczenia.

Zgodnie z art. 471 k.c. dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej (art. 363 § 1 zd. 1. K.c.).

W celu przypisania dłużnikowi odpowiedzialności kontraktowej muszą więc wystąpić jednocześnie trzy przesłanki: szkoda wierzyciela w postaci uszczerbku majątkowego, szkoda musi być spowodowana niewykonaniem lub nienależycie wykonanym zobowiązaniem przez dłużnika oraz związek przyczynowy między faktem nienależytego lub niewykonania zobowiązania a poniesioną szkodą. Zakres odpowiedzialności za powstałą szkodę został uregulowany w art. 361 § 2 k.c., zgodnie z którym naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Nienależyte wykonanie bądź niewykonanie zobowiązania może z kolei wystąpić tylko wówczas, gdy strony łączył umowny stosunek zobowiązaniowy, czyli wtedy, gdy istniała ważna umowa. Nadto, zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.

Mając na uwadze całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego, a zwłaszcza faktury VAT nr (...) z dnia , wiadomość e-mail z dnia 20 października 2011 r., zeznania świadka R. K. oraz przesłuchanie powoda, Sąd doszedł do przekonania, że strona pozwana nie wykonała zobowiązania względem powoda do zapłaty kwoty 20.534,03 zł za wyposażenie jego kuchni. W pierwszej kolejności zaznaczyć bowiem należy, że wbrew twierdzeniom strony pozwanej, wyraziła ona zgodę na wybór przez powoda spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. jako wykonawcy wyposażenia do jego kuchni. Świadczą o tym zeznania świadka R. K., który w sposób stanowczy i precyzyjny stwierdził, że był obecny przy rozmowie powoda z prezesem strony pozwanej, która dotyczyła zgody na zamówienie mebli we wskazanej wyżej spółce i zobowiązania strony pozwanej do zapłaty wynikających z tego zamówienia należności. Świadek zaznaczył jednocześnie, że rozmowa ta miała miejsce przed podpisaniem umowy. Wskazał także, że w czasie realizacji zamówienia pozostawał w kontakcie ze stroną pozwaną, oraz że wysłał jej wystawione faktury VAT. Okoliczności te potwierdza wiadomość e-mail z dnia 20 października 2011 r. wysłana przez stronę pozwaną do (...) sp. z o.o., w treści której wskazano na wcześniejszy kontakt telefoniczny. Załączono do niej także zeskanowane dokumenty firmowe. Powyższe okoliczności potwierdził również powód w swoim przesłuchaniu, które Sąd uznał za wiarygodne. Utrzymywanie kontaktu ze spółką wykonującą meble przez stronę pozwaną, przesłanie jej swoich danych oraz ustalenia telefoniczne z powodem przed zawarciem umowy świadczą zdaniem Sądu w sposób jednoznaczny o tym, iż strona pozwana wyraziła zgodę na zawarcie przez powoda umowy z (...) sp. z o.o.

Ze wskazanych dowodów wynika również zobowiązanie się strony pozwanej do oddania powodowi kwoty zapłaconej przez niego za wykonane wyposażenie kuchenne. Jak wynika z zeznań świadka R. K. oraz przesłuchania powoda, strona pozwana stwierdziła, że jest w ciężkiej sytuacji finansowej i nie jest w stanie zapłacić nie tylko zaliczki, ale również pozostałej kwoty wynagrodzenia. Zgodziła się jednak na zapłatę świadczenia przez powoda i zadeklarowała zwrot tejże kwoty. Fakt ten wynika również z wystawienia faktur VAT z danymi strony pozwanej, a nie powoda. Miejscem wykonania umowy miała być bowiem kuchnia powoda, lecz zapłata miała być dokonana przez stronę pozwaną. W ocenie Sądu brak jest jednocześnie racjonalnych argumentów, które przemawiałyby za przyjęciem, iż (...) sp. z o.o. wystawiła faktury na rzecz strony pozwanej bez jej wiedzy.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że strona pozwana nie wykazała, iż jej zgoda na wykonanie wyposażenia przez przedmiotową spółkę była powiązana bądź uzależniona od uzyskania rabatu. Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Strona pozwana, nie przedstawiła w ocenie Sądu żadnych wiarygodnych dowodów na potwierdzenie podnoszonych twierdzeń. Strona pozwana nie wykazała też aby lista firm, w których mogą być zamówione meble stanowiła załącznik do umowy, co pozwala na przyjęcie, że wybór firmy mógł być uzgodniony w późniejszym terminie, do czego zresztą doszło.

Odnosząc się natomiast do przesłanek powstania szkody jak i związku przyczynowego pomiędzy niewykonaniem zobowiązania a jej powstaniem wskazać należy, ze bez wątpienia po stronie powoda powstała szkoda i wynikała ona z zaniechania spełnienia zobowiązania umownego strony pozwanej. Gdyby strona pozwana wywiązała się ze swojego zobowiązania, powód nie byłby zmuszony do ponoszenia kosztów, a szkoda by nie powstała. Jej powstanie pozostaje zatem w adekwatnym związku przyczynowym z niewykonaniem przez stronę pozwaną swojego zobowiązania.

Mając na uwadze powyższe, Sąd w pkt I wyroku zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 20.534,03 zł.

O odsetkach od kwoty głównej Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 481 k.c., zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi (§ 1). Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe (§ 2). Jak stanowi natomiast art. 476 § 1 k.c. dłużnik dopuszcza się zwłoki, gdy nie spełnia świadczenia w terminie, a jeżeli termin nie jest oznaczony, gdy nie spełnia świadczenia niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela. W niniejszej sprawie powód wezwał stronę pozwaną do zapłaty pismem wysłanym w dniu 24 lutego 2012 r., określając termin zapłaty na 14 dni od dnia jego otrzymania. Pismo powinno zostać doręczone w terminie 7 dni, w związku z czym strona pozwana była w opóźnieniu od dnia 31 marca 2012 r.

Orzeczenie o kosztach znajduje wyraz w art. 98 § 1 k.p.c., w myśl którego strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Z uwagi na wygranie sprawy w całości przez powoda, należy mu się zwrot poniesionych kosztów od strony pozwanej. Jak stanowi natomiast art. 108 § 1 zd. 2 k.p.c. sąd może rozstrzygnąć jedynie o zasadach poniesienia przez strony kosztów procesu, pozostawiając szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu.

Z/:

1)  odnotować,

2)  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć według wniosku,

3) kal.14.