Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 października 2015 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Kantczak-Makowska

Protokolant: Justyna Grodek

Po rozpoznaniu w dniu 14 października 2015 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa T. G.

przeciwko P. G.

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego

I.  ustala, że obowiązek alimentacyjny powoda T. G. wobec pozwanej P. G. wynikający z ugody zawartej przez strony przed tutejszym Sądem w dniu 3 czerwca 1998 r. w sprawie o sygn. IIIRC 1/98 ustał z dniem 1 sierpnia 2015 r.;

II.  nie obciąża pozwanej kosztami postępowania.

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 5 czerwca 2015 r. powód T. G., wniósł o uchylenie obowiązku alimentacyjnego, ustalonego na podstawie ugody sądowej z dnia 3 czerwca 1998 r. zawartej w sprawie III RC 1/98 przed tut. Sądem, wobec córki P. G.. Powód wniósł również o wzajemne zniesienie kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazał, że córka ma obecnie 28 lat, ukończyła studia, pracuje i jest materialnie niezależna, czasowo wynajmuje lokal ze swoim partnerem.

W odpowiedzi na pozew złożonej w dniu 5 sierpnia 2015 r. P. G. uznała powództwo w całości.

W uzasadnieniu pozwana wskazała, że dobrowolnie złożyła do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia Krzyków – S. P. wniosek o umorzenie egzekucji alimentów od dnia 1 sierpnia 2015 r.

Na rozprawie w dniu 14 października 2015 r. powód sprecyzował żądanie pozwu, wskazując że domaga się ustalenia uchylenia obowiązku alimentacyjnego od dnia 1 sierpnia 2015 r. Pozwana zgodziła się całkowicie z żądaniem powoda.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

P. G. urodzona (...) pochodzi ze związku małżeńskiego T. i J. G..

Na mocy ugody zawartej w dniu 3 czerwca 1998 r. przed tut. Sądem w sprawie sygn. akt III RC 1/98 T. G. zobowiązał się do łożenia na rzecz pozwanej alimentów w kwocie po 450 zł miesięcznie.

(okoliczność niesporna nadto odpis ugody i postanowienia z dnia 3 czerwca 1998r wydanego w sprawie tut. Sądu (...) 1/98)

Przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie rejonowym dla Wrocławia Krzyków S. P. toczyło się postępowanie egzekucyjne dotyczące alimentów ustalonych ww ugodą sądową. Na wniosek pozwanej postępowanie to zostało umorzone.

( okoliczność niesporna)

Pozwana ma 29 lat, ukończyła studia, pracuje, jest osobą samodzielną i niezależną materialnie.

( okoliczność niesporna)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd ustalając stan faktyczny oparł się na zgodnych oświadczeniach stron zawartych w pismach procesowych i na rozprawie w dniu 14 października 2015 r. oraz odpisie ugody i postanowienia tutejszego Sądu z 3 czerwca 1998rr w zakresie w jakim logicznie i spójnie opisywały sytuację zobowiązanego i uprawnionej. Powód na rozprawie doprecyzował swoje stanowisko wnosząc o uchylenie obowiązku alimentacyjnego od 1 sierpnia 2015r, na co w całości i stanowczo zgodziła się pozwana.

Zgodnie z art. 138 k.r.o., w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego, przy czym przez zmianę stosunków rozumieć należy zmianę usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego tj. okoliczności decydujących w myśl przepisu art. 135 § 1 k.r.o. o zakresie obowiązku alimentacyjnego. Jak wynika zaś z art. 133 krio rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie.

W przedmiotowej sprawie T. G. domagał się uchylenia od dnia 1 sierpnia 2015 r. obowiązku alimentacyjnego wynikającego z treści ugody zawartej w dniu 3 czerwca 1998 r. przed tut. Sądem w sprawie o sygn. akt III RC 1/98. Wymieniony wskazał, że córka na rzecz której świadczy alimenty jest osobą samodzielną finansowo, ma 28 lat, ukończyła studia. Córka uznając powództwo przyznała te fakty wskazując, że wniosła o umorzenie postępowania egzekwującego alimenty od powoda.

W ocenie Sądu podniesione przez powoda żądanie zasługuje na uwzględnienie w całości. Podstawą powyższego rozstrzygnięcia jest przede wszystkim fakt, iż pozwana na rozprawie w dniu 14 października 2015 r. uznała żądanie w całości. Zgodnie, z treścią art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba, że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Mając na uwadze okoliczności sprawy, Sąd uznał, że uznanie powództwa przez pozwaną odpowiada przepisom prawa. Pozwana jest bowiem osobą dorosłą i samodzielną finansowo, zatem uznanie powództwa nie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i nie zmierza też do obejścia prawa.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w pkt I sentencji wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie 102 k.p.c. zgodnie z żądaniem stron mając na uwadze, że pozwana nie przeczyła twierdzeniom zawartym w pozwie i uznała zgłoszone w nim żądanie (pkt II sentencji wyroku).

Z./

1. odnot.;

2. odpis doręczyć powodowi;

3. kal. 14 dni.

W., 2015-11-02